Toplamalar Ethereum'u ölçeklendirdi. Ancak toplamalar kullanıcıları ölçeklendirmedi. Bugün her L2 silo halindedir, bağımsız bir yürütme adasıdır. Varlıkları, mantığı veya likiditeyi aralarında taşımak için hala köprü kuruyoruz. Hala bekliyoruz. Hala risk alıyoruz. Zincir soyutlaması farklı bir soru sorar: Ya kullanıcılar hangi zincirde olduklarını hiç bilmek zorunda olmasaydı? Bu değişimin neden her şeyi değiştirdiğini açalım. Bugünün UX'i Neden Temelden Bozuldu? Kripto bugün şu şekilde çalışıyor: 1. Bir kullanıcı bir uygulamaya gelir 2. Uygulama cüzdan bağlantısı istiyor 3. Cüzdan zincir anahtarı istiyor 4. Kullanıcı artık tek bir yürütme ortamında çalışıyor (ör. Arbitrum) 5. Köprülenmedikçe, değiştirilmedikçe veya yeniden başlatılmadıkça diğer her şeye ulaşılamaz Bu model, Web2'yi sıkıca bağlanmış ön uçları ve arka uçları yansıtır. Ancak kripto bu şekilde çalışmamalı. Çünkü blok zincirleri uygulama değildir. Bunlar yürütme altyapısıdır. Ve kullanıcılar, değerle etkileşime girmek için asla bu katman hakkında akıl yürütmek zorunda kalmamalıdır. Zincir Soyutlama Gerçekten Ne Anlama Geliyor? "Çok zincirli" pazarlamayı unutun. - Zincir soyutlaması şu anlama gelir: - Bir cüzdan - Bir denge - Tek arayüz ... Ancak varlıklar ve mantık birçok zincire dağılmıştır Mesele zincirleri saklamak değil. Bu, birleştirilebilirliği ortam haline getirmekle ilgilidir. Bir kullanıcı Zora'da bir NFT basmak ve Lido'da stake etmek istediğinde, zincir değiştirmek, ETH'yi köprülemek veya 12 dakika beklemek zorunda kalmamalıdır. Uygulama, amacı yönlendirmeli, rayları soyutlamalı ve güvenilir bir şekilde yerleşmelidir. Tıpkı Stripe'ın ödemeler için yaptığı gibi. Veya işlem için AWS. Oyun Sonu: Yürütmeden Bağımsız Uygulamalar Zincir soyutlama, yeni bir tasarım paradigmasının kilidini açar: Zincirleri kapsayan uygulamalar, web sitelerinin veri merkezlerini kapsadığı şekilde yayılır. İşte mümkün hale gelenler: = Öğeleri Polygon'da depolayan, PvP'yi Arbitrum'da çözen ve ödülleri Base aracılığıyla ödeyen bir oyun = İşlemleri cüzdanınızın bağlı olduğu yerden değil, en iyi likiditeye sahip olan herhangi bir ortamdan yönlendiren bir DeFi toplayıcısı = Mantığın uygulama zincirleri arasında dağıtıldığı, ancak tek bir arayüzden yönetilen bir DAO Zincir değiştirme yok. Manuel köprüleme yok. Dağınık kullanıcı arayüzleri veya bozuk oturumlar yok. Tek arayüz. Çoklu yürütme katmanları. Sıfır sürtünme. Oraya nasıl gidiyoruz Bunu gerçekleştirmek için üç sütunda atılımlara ihtiyacımız var: 1 Amaçlar → İşlemlerden hedefe dayalı yürütmeye geçin 2. Zincirler arasında çalışan Evrensel Hesaplar → Cüzdanlar 3. Atomik Birlikte Çalışma → Yürütme ortamlarında güveni en aza indirilmiş koordinasyon Zincir soyutlama sadece bir özellik değil, kullanıcıların blok zincirleriyle nasıl etkileşime girdiğinin tam kapsamlı bir yeniden tasarımıdır. Ve bugün bunu çözen ekipler sadece UX'i iyileştirmekle kalmayacak. Herkesin inşa etmek için kullanacağı raylara sahip olarak tüm ZK + modüler geleceğe sahip olacaklar.