L2 ve L1 arasındaki gizli savaş, dApp gelirinin galibi kim olabilir?

Orjinal başlık: Kimsenin Bahsetmediği L2 vs L1 Savaşı

EclipseFND Baş Güvenlik Görevlisi 0x taetaehoho'nun orijinal makalesi

Orijinal derleme: zhouzhou, BlockBeats

Editörün notu: L2, L1'e göre operasyonel bir maliyet avantajına sahiptir çünkü L2 yalnızca tek bir sıralayıcı için ödeme yaparken, L1 tüm doğrulayıcıların güvenliği için ödeme yapar. L2, hız ve MEV azaltma için benzersiz bir konuma sahiptir ve dApp gelirini en üst düzeye çıkarmak için yenilikçi ekonomik modellere olanak tanır. L2, likidite açısından L1 ile rekabet edemese de, dApp ekonomisindeki potansiyeli, kripto endüstrisinin altyapıdan kâr odaklı, uzun vadeli bir iş modeline dönüşümünü sağlayacaktır.

Orijinal içerik aşağıdadır (orijinal içerik, okuma ve anlama kolaylığı için düzenlenmiştir):

Aşağıda, her ikisinin de benzer uygulama türlerini desteklediğini varsayarak (yani, L1/L2'nin belirli bir uygulama türü için uyarlanmadığını) varsayarak, mevcut ortamda L1'e mi yoksa L2'ye mi dağıtılacağını analiz eden bir dApp perspektifinden bir karar matrisi verilmiştir.

Blok üreticilerinin merkezileşmesi nedeniyle nispeten düşük MEV (Maksimum Çıkarılabilir Değer) dışında, L2 henüz diğer avantajlardan tam olarak yararlanmamıştır. Örneğin, daha düşük işlem maliyetleri ve daha hızlı verim potansiyeline rağmen Solana, performans ve işlem maliyetleri açısından EVM ekosisteminde hala L2'nin önündedir.

Solana, verimi artırmaya ve ASS ve MCP gibi MEV vergi rejimlerini ilerletmeye devam ettikçe, L2'nin dApp'lerin geliri en üst düzeye çıkarmasına ve maliyetleri düşürmesine yardımcı olacak yeni yollar keşfetmesi gerekecek. Şu anki görüşüm, L2'nin yapısal olarak L1'den üstün olduğu ve dApp gelir maksimizasyonu stratejilerini daha hızlı uygulayabileceği yönünde.

Uygulama gelirini en üst düzeye çıkarmada yürütme katmanının kilit rollerinden biri, ücretlerin/MEV'nin nasıl tahsis edildiğidir.

Şu anda, MEV vergisi veya ücret paylaşımı yalnızca "dürüst blok teklif sahipleri", yani önceliklendirme kurallarına uymaya veya önceden belirlenmiş kurallara göre uygulama ile geliri paylaşmaya istekli teklif sahipleri ile mümkündür. Başka bir yol da, EIP 1559'un taban ücretinin bir kısmını, Canto CSR ve EVMOS'un kullandığı bir mekanizma olan kullanıcının etkileşimde bulunduğu dApp'e tahsis etmektir. En azından bu, dApp'lerin kendi MEV getirileri için teklif verme yeteneklerini artırmalarına olanak tanıyacak ve bu da onları anlaşma dahil etme pazarında daha rekabetçi hale getirecektir.

L2 ekosisteminde, bir blok öneren bir ekip tarafından yürütülüyorsa (yani, tek bir blok öneren), o zaman doğası gereği "dürüsttür" ve itibar mekanizmaları veya TEE (Güvenilir Yürütme Ortamı) teknolojisi aracılığıyla blok oluşturma algoritmasının şeffaflığını garanti edebilir. Şu anda, ücret paylaşımı ve önceliklendirme bloğu oluşturmayı benimseyen iki L2 var ve Flashbots Builder, küçük değişikliklerle OP-Stack ekosistemine benzer işlevler sağlayabiliyor.

SVM (Solana Virtual Machine) ekosisteminde, Jito benzeri altyapı, MEV gelirini dApp'lere orantılı olarak yeniden dağıtabilir (örneğin, CU'lar açısından Blast benzer bir mekanizma kullanır).

Bu, L2'in bu özellikleri daha erken etkinleştirebileceği anlamına gelirken, L1 hala MCP ve yerleşik ASS seçenekleri üzerinde çalışıyor olabilir (Solana üzerinde çalışıyor olabilir, ancak EVM ekosisteminde KSS benzeri bir rönesans planı yoktur). L2, güvenilir blok üreticilerine veya TEE teknolojisine güvenebildiğinden, OCAproof'u zorlamaya gerek yoktur, bu nedenle dApp'in MRMC (Gelir, Maliyet, MEV Rekabeti) modeli daha hızlı ayarlanabilir.

Ancak L2'nin avantajı sadece geliştirme hızı veya ücretleri yeniden dağıtma yeteneği değil, aynı zamanda daha az yapısal kısıtlamaya tabidir.

L1 ekosisteminin hayatta kalma koşulları (yani, doğrulayıcı ağın sürdürüldüğü koşullar) aşağıdaki denklemle açıklanabilir: toplam doğrulayıcı sayısı × doğrulayıcı işletme maliyetleri + stake sermayesi gereksinimleri × sermaye maliyetleri < TEV（通胀 + 网络总费用 + MEV 小费）

Tek bir doğrulayıcının bakış açısından: doğrulayıcı işletme maliyetleri + staking sermayesi gereksinimleri × sermaye maliyeti > enflasyon kazançları + işlem ücretleri + MEV getirileri

Başka bir deyişle, enflasyonu düşürmek veya ücretleri azaltmak isteyen L1'ler üzerinde (dApp'lerle paylaşarak) katı bir kısıtlama var - doğrulayıcılar kârlı kalmalıdır!

Doğrulayıcı işletme maliyetlerinin yüksek olması durumunda bu sınırlama daha belirgin olacaktır. Örneğin Helius, SIMD 228 ile ilgili makalesinde, enflasyonun önerilen ihraç eğrisine göre %70 hisseyle düşürülmesi durumunda, mevcut doğrulayıcıların %3,4'ünün azalan karlılık nedeniyle çıkabileceğine dikkat çekiyor (REV'in 2024'te oynaklık seviyelerini koruduğu varsayılarak).

REV (Staking Getirisindeki MEV Payı) son derece dalgalıdır: TRUMP etkinliğinin olduğu gün, REV payı %66'ya kadar yükselmişti · 19 Kasım 2024'te REV payı %50 Şu anda (bu yazının yazıldığı sırada), REV payı yalnızca %14,4'tür

Bu, doğrulayıcı para kazanma baskısı nedeniyle L2'nin enflasyonu düşürme veya ücret tahsisini ayarlama konusunda bir tavana tabi olmadığı anlamına gelir ve L2'nin dApp gelirini daha özgürce optimize etmek için stratejiler keşfetmesine olanak tanır.

OLANA doğrulayıcıları şu anda daha yüksek işletme maliyetleriyle karşı karşıyadır ve bu da özellikle enflasyon düştükçe "paylaşılabilir kar marjlarını" doğrudan sınırlar. Solana doğrulayıcıları kârlı kalabilmek için REV'e (MEVIN staking getirisindeki payı) güvenmek zorunda kalırsa, dApp'lere dağıtılabilecek toplam yüzde ciddi şekilde sınırlı olacaktır.

Bu, ilginç bir değiş tokuş sunar: doğrulayıcıların işletme maliyeti ne kadar yüksekse, ağın genel alım oranı da o kadar yüksek olmalıdır.

Ağ genelinde bir perspektiften bakıldığında, aşağıdaki formül karşılanmalıdır: Toplam ağ işletim maliyetleri (sermaye maliyetleri dahil)< 网络总 REV + 发行量

Durum Ethereum için de benzerdir, ancak daha az etkilenir. Şu anda, ETH staking'in APR'si (Yıllık Getiri) %2,9 ila %3,6 arasındadır ve yaklaşık %20'si REV'den gelmektedir. Bu aynı zamanda Ethereum'un dApp'ten para kazanmayı optimize etme yeteneğinin de doğrulayıcı para kazanma gereksinimlerine tabi olduğu anlamına gelir.

L2'nin doğal bir şekilde devreye girdiği yer burasıdır. L2'de, tüm ağın toplam işletme maliyeti yalnızca bir sıralayıcı çalıştırmanın maliyetidir ve herhangi bir stake sermayesi gereksinimi olmadığı için sermaye maliyeti yoktur.

Çok sayıda doğrulayıcıya sahip olan L1 ile karşılaştırıldığında, L2 başabaş noktasını korumak için çok küçük bir kar marjı gerektirir. Bu, aynı kar marjını korurken, L2'nin dApp ekosistemine daha fazla değer tahsis edebileceği ve bu da dApp'lerin gelir marjını büyük ölçüde artırabileceği anlamına gelir.

L2'nin ağ maliyeti her zaman L1'in boyutundan daha düşük olacaktır çünkü L2'nin yalnızca L1'in güvenliğini (L1'in blok alanının bir kısmını alarak) düzenli olarak "ödünç alması" gerekir ve L1'in tüm blok alanının güvenlik maliyetini karşılaması gerekir.

L1 vs L2 Savaşı: dApp Ekonomisine Kim Hakim Olacak?

Tanım olarak, L2, likidite açısından L1 ile rekabet edemez ve kullanıcı tabanı hala büyük ölçüde L1'de yoğunlaştığından, L2, kullanıcı düzeyinde L1 ile doğrudan rekabet etmek için mücadele etmiştir (Base bu eğilimi değiştiriyor olsa da).

Ancak şimdiye kadar, çok az L2, blok üretiminin merkezileştirilmesiyle birlikte gelen özellikler olan L2'ler olarak benzersiz güçlü yönlerine gerçekten oynadı.

Yüzeyde, L2'nin en çok tartışılan avantajları şunlardır:
Kötü amaçlı MEV'yi azaltın
İşlem hacmini artırın (bazı L2'ler bu yönü araştırıyor)

Ancak daha da önemlisi, L1 ve L2 savaşındaki bir sonraki büyük savaş alanı dApp ekonomik modeli olacak.

L2'nin Avantajları: OCAproof Olmayan TFM (Birleştirilemez TFM)

L1'in Avantajları: CSR (Sözleşmeli Kendi Kendine İşletilen Gelir) veya MCP (Minimum Konsensüs Protokolü) + MEV Vergisi

Bu rekabet, kripto endüstrisi için en iyi şeydir

Çünkü doğrudan getiriyor:

• DApp'lerin faydalarını en üst düzeye çıkarın ve maliyetleri en aza indirin, bu da geliştiricileri daha iyi dApp'ler oluşturmaya teşvik eder.

• Kripto endüstrisindeki teşvikleri geçmişin altyapı token priminden (L(x) premium) kârla yönlendirilen uzun vadeli bir kripto işine dönüştürmek.

• DeFi düzenlemesinin netliği, protokol katmanında token değeri yakalama ve kurumsal sermayenin girişi ile birleştiğinde, kripto piyasası, çekirdek olarak "gerçek iş modelleri" olan bir çağa girdi.

Tıpkı son birkaç yılda altyapıya para akışı gördüğümüz, uygulamalı kriptografi, performans mühendisliği, konsensüs mekanizmaları ve daha fazlası gibi alanlarda yeniliği teşvik ettiğimiz gibi, günümüzün zincirler arasındaki rekabeti, endüstrinin teşvik yapısında büyük bir değişime yol açacak ve en parlak beyinleri kripto uygulama katmanına çekecektir.

Şimdi, kriptonun kitlesel olarak benimsenmesi için gerçek başlangıç noktası!

Orijinal makaleye bağlantı