Harika bir yazı. "Başkalarının parasını harcayan insanlar, minimum hesap verebilirlikle, nadiren etki için optimize ederler." Uniswap Vakfı/DAO'da şunlar bulunur: 1. Unichain oluşturucuları için 11,9 milyon dolar ve teşvikler için 45 milyon dolar taahhüt etti, şu anda LP gelirinde yılda 4 milyon dolar (ücret değiştirme aktivasyonu ve TVL'nin aynı kaldığı varsayılarak) ve 1,6 milyon dolar sıralayıcı ücreti getiriyor. 2. 10 üçüncü taraf L1/L2 dağıtımını tohumlamak için 2,75 milyon dolar harcandı; TVL, bu dağıtımlardan sonra %80 düştü ve bu dağıtımlardan elde edilen yıllık gelir 46 bin dolar/yıl 3. UNI v4 havuzlarını teşvik etmek için 24 milyon dolar ve Hibeler için 100 milyon dolar harcamak (2025-2026). Mart ayında, 2 mali yıl boyunca bütçeleri/hibeleri/ve teşvikleri karşılamak üzere UF'ye 165 milyon dolar onaylandı - kilometre taşlarının karşılanıp karşılanmayacağı konusunda herhangi bir sorumluluk olmaksızın. "Hesap verebilirlik kurumsal yapıların içine yerleştirilmiştir. Şirketler piyasanın disiplinine bağlıdır: Kâr peşinde koşmak için sermaye harcarlar ve finansal sonuçlar - gelirler, marjlar ve yatırım getirileri - bu çabaların başarılı olup olmadığının objektif göstergeleri olarak hizmet eder. Hissedarlar da performansı değerlendirebilir ve yönetim net hedeflerin gerisinde kaldığında baskı uygulayabilir." Aklımda, geleneksel bir şirketin $100m+ harcamayacağına (ve yapamayacağına) dair hiçbir şüphe yok - teklif geçtikten sonra esasen 0 soru soruldu - protokol token sahiplerine/hissedarlara 0 değer döndürdü.